NC Bathtub

วันนี้มาร์คมาเป็น MC ให้ Jus2 ที่มาเก๊า

เพราะเดินทางมาถึงก่อนล่วงหน้า 1 วันจึงต้องนอนค้างที่โรงแรม ยูคยอมบอกว่าเจ้าตัวสามารถนอนคนเดียวได้แล้ว ทีมงานจึงจองห้องพักไว้ให้คนละห้อง

แต่ไหงกลายเป็นว่าเขามาอยู่ห้องเดียวกับยูคยอมได้ล่ะเนี่ย

มาร์คไม่มีปัญหาหากต้องแชร์ห้องนอนกับคนอื่น---อันที่จริงต้องบอกว่าไม่มีปัญหาถ้าจะต้องนอนกับ "แฟน" ตัวเองมากกว่า แต่ความที่ห่างกันมานาน มาร์คเกรงว่าพออยู่ด้วยกันตามลำพังแล้ว "อะไรๆ" มันก็สปาร์คได้ง่าย

ยิ่งห่างกันนาน ยิ่งโหยหาสัมผัสของกันและกัน แต่ต้องข่มใจไว้เนื่องด้วยภาระหน้าที่

มาร์คนั่งนิ่งอยู่บนเตียงมาพักใหญ่ เสียงน้ำกระทบอ่างดังออกมาจากในห้องน้ำ เพราะผนังห้องเป็นกระจกที่มีผ้าม่านกั้น เพียงแค่เอาผ้าม่านออกก็สามารถเห็นเข้าไปข้างในได้อย่างทะลุปรุโปร่ง

และแน่นอนว่าเจ้าตัวแสบก็ไม่ได้ปิดหน้าม่านแต่อย่างใด มาร์คจึงเห็นตั้งแต่ตอนที่เจ้าตัวถอดเสื้อ โชว์แผงอกแน่นๆที่มีขนหน้าอกขึ้นรำไร (ซึ่งเจ้าตัวชอบเพราะมันเซ็กซี่ดี)​ หน้าท้องที่เริ่มขึ้นซิกแพ็คประปราย ขายาวสมส่วนราวกับนายแบบกำลังก้าวลงไปนอนในอ่าง และหลับตาพริ้มอย่างสบายอารมณ์

แล้วเขาจะจ้องแฟนตัวเองทำไมเนี่ย!

มาร์คเบือนหน้าหนี ใบหูขึ้นสีแดงแจ๋ ก่อนจะเดินเลี่ยงไปเตรียมเสื้อผ้าเพื่อที่จะอาบน้ำต่อ

.

.

. 

แต่จนแล้วจนรอดยูคยอมก็ไม่ออกมา

ตอนนี้ผ้าม่านถูกปิดแล้ว มาร์คจึงไม่เห็นว่าเกิดอะไรขึ้นข้างใน ในใจเริ่มกังวลไปสารพัด เพราะยูคยอมชอบแช่น้ำอุ่น หากแช่นานไปจะเป็นลมเป็นแล้งไปหรือเปล่า หรือน้ำจะไม่ไหล แต่ถ้ามีปัญหายูคยอมก็ต้องออกมาแล้วสิ โดยที่ไม่รู้ตัวมาร์คก็มายืนอยู่หน้าห้องน้ำเสียแล้ว ค่อยๆเคาะประตูเรียกคนที่อยู่ข้างใน

"ยูคยอม"
"....."
"ยูคยอมอ่า.."

ลองบิดลูกประตูก็พบว่าไม่ได้ล็อกแต่อย่างใด
พอเปิดเข้าไปก็เห็นคนที่กำลังเป็นห่วงอยู่นั่งอยู่บนขอบอ่างในสภาพเปลือยกายโดยที่ปลายเท้าจุ่มน้ำอยู่เงยหน้าขึ้นมายิ้มให้กัน

มาร์คขมวดคิ้ว เอ่ยถามด้วยความแปลกใจ "อาบน้ำเสร็จแล้วเหรอ"
"ยัง รอมาร์คมาอาบด้วยกัน"

มาร์คถอนหายใจ ความกังวลเมื่อครู่หายไป เหลือเพียงความหงุดหงิดเล็กๆ ปกติเวลานอนห้องเดียวกันทั้งเขากับยูคยอมจะอาบน้ำพร้อมกันเสมอ และมักจะจบลงตรงที่ทำ "อะไรๆ" ด้วยกันในห้องน้ำจนเสร็จ

แต่ทว่า..

"ไม่ใช่วันนี้ยูคยอม"

มาร์คว่าเสียงเรียบ พรุ่งนี้เขามีงาน MC และมะรืนต้องบินไปจีนต่อ จึงไม่สามารถตอบสนองความต้องการของคนรักได้

"แค่อาบน้ำด้วยกันเอง"
"....."
"นะครับ"
"....."
"ผมคิดถึงมาร์คนะ"
.
.
.
.
สุดท้ายก็ใจอ่อนจนได้

มาร์คนึกหงุดหงิดตัวเองที่ไม่เคยเอาชนะลูกอ้อนของเจ้าเด็กได้สักที แต่มาร์ครู้ดีว่าในส่วนลึกตัวเขาก็ไม่อาจปฏิเสธได้

เพราะเขาก็ "คิดถึง" ยูคยอมมากเช่นกัน

"ตัวมาร์คหอมจัง"

จมูกโด่งซุกไซร้ไปตามซอกคอขาว ไล้มาตามลาดไหล่เนียน พรมจูบไปทั่วผิวนุ่มจนได้ยินเสียงดังจุ๊บ ทั้งที่ใช้สบูยี่ห้อเดียวกันแต่ไม่รู้เพราะเหตุใดคนตัวเล็กถึงได้มีกลิ่นกายหอมกรุ่นถึงเพียงนี้ ลมหายใจอุ่นๆคลอเคลียอยู่ข้างใบหูทำเอาคนในอ้อมกอดหัวใจเต้นรัว ใบหน้าหวานขึ้นสีแดงก่ำ

เพราะไม่ได้เล้าโลมกันมานาน เพียงแค่สัมผัสจากริมฝีปากและฝ่ามือใหญ่ที่ลูบไล้ไปตามลำตัวก็ทำให้ความรู้สึกถูกปลุกขึ้นมาได้ไม่ยาก ร่างนวลตัวสั่นระริกอยู่ในอ้อมแขนแข็งแรงของคนรัก

"คยอม.. พรุ่งนี้ อื้อ.. มีงาน"
"ผมไม่เอาแต่ใจขนาดนั้นหรอก"

ยูคยอมประคองใบหน้าของมาร์คให้หันมาหากัน ก่อนจะแนบจูบลงไป ดูดดุนริมฝีปากอวบอิ่มที่เผยอรับสัมผัสวาบหวามอยู่ก่อนหน้า ค่อยๆแทรกลิ้นร้อนเข้าไปกว้านชิมความหวานภายใน

เสียงแลกน้ำลายจากคนสองคนฟังดูเฉอะแฉะน่าอาย แต่ใครเล่าจะสน มือใหญ่เอื้อมลงไปกอบกุมส่วนอ่อนไหวจนคนโดนกระทำกระดุ้งตัวโยน ครางเสียงหวานเมื่อถูกรูดรั้งไปตามความยาว เนิบนาบทว่าร้อนแรง

มาร์คหอบหายใจกระชั้นถี่ตามแรงอารมณ์ที่พุ่งสูงขึ้นเรื่อยๆ ความรู้สึกราวกับกำลังนั่งอยู่บนรถไฟเหาะที่ขึ้นไปบนจุดสูงสุดก่อนจะค้างเติ่งเมื่อยูคยอมหยุดการกระทำทั้งหมดลง ก่อนที่ทั้งตัวจะถูกจับให้ขึ้นมานั่งบนตักแกร่ง

"หุบขาไว้นะ"

เสียงแหบพร่ากระซิบข้างใบหูนิ่ม ในยามนี้สติของมาร์คแตกกระเจิง คิดอะไรไม่ออกนอกจากทำตามคำสั่งของอีกฝ่าย ส่วนแข็งขืนค่อยๆแทรกเข้ามาระหว่างเรียวขางาม กลายเป็นว่าในตอนนี้ของๆเราทั้งสองคนอยู่แนบชิดกันจนไม่เหลือช่องว่างใดๆ

"มาร์คทำให้ผมหน่อย"
"ตะ แต่..."

มาร์คไม่เคยเจอสถานการณ์แบบนี้มาก่อน หัวใจเต้นแรงด้วยความตื่นเต้นเมื่อเห็นสิ่งที่เคยเข้ามาในตัวเขานับครั้งไม่ถ้วนกำลังผงาดตั้งตรง เส้นเลือดปูดขึ้นตามลำท่อนจนน่ากลัวว่ามันจะปริแตก มาร์คค่อยๆเอื้อมมือไปสัมผัสตามความยาว.. มันทั้งแข็งขืนและร้อนผ่าวจนคนมองตัวสั่นเทา หากแต่ไม่ได้เกิดจากความกลัว พอมองของตัวเองก็กำลังชูชันไม่แพ้กัน มาร์คก้มหน้างุดซุกอกกว้างด้วยความเขินอาย ไม่อยากเชื่อตัวเองเหมือนกันว่าแค่เห็นไอ้นั่นของแฟนตัวเองแล้วจะเกิดอารมณ์กระสันอยากได้มากมายขนาดนี้

"มือมาร์คนุ่มจัง อุ่นด้วย"

มาร์คสัมผัสได้ถึงกระแสความสั่นพร่าในน้ำเสียงอ่อนโยนของยูคยอม อีกฝ่ายกำลังอดทนอย่างถึงที่สุดที่จะไม่เผลอทำรุนแรงกับมาร์คตามที่ให้สัญญาไว้ มาร์คเห็นดังนั้นจึงไม่รอช้า ฝ่ามือนุ่มกอบกุมทั้งของตัวเองและคนรักก่อนจะค่อยๆรูดรั้งเป็นจังหวะ

"อะ.. อืม..มาร์ค.. "

มาร์คเอี้ยวตัวไปจูบร่างสูงอีกครั้ง ในใจนึกขอบคุณในความให้เกียรติซึ่งกันและกันของยูคยอมเสมอมา เพราะเป็นห่วงความรู้สึกของเขายิ่งกว่าใครๆ เซ็กซ์ในครั้งนี้จึงไม่มีการสอดใส่เช่นทุกครั้ง แม้ในใจจะอยากสัมผัส อยากบดขยี้และฝังตัวตนลงไปในร่างบอบบางมากแค่ไหน

เคยคิดว่ารักยูคยอมมากแล้ว แต่นับวันความรู้สึกยิ่งจะเพิ่มพูน หัวใจพองฟูจนไม่อาจกักเก็บมันไว้ได้อีกต่อไป รสจูบของมาร์คยิ่งทวีความร้อนแรงขึ้น ในขณะเดียวกันสัมผัสด้านล่างก็ยิ่งรุนแรงจนส่วนปลายเริ่มปริ่มน้ำใสๆ มือใหญ่เอื้อมมากุมมือเล็กช่วยให้ถึงปลายทางไปพร้อมกัน

"พะ.. พร้อมกันนะ"
"อะ.. ยูคยอม.. อื้ออ!"

เพียงไม่นานก่อนที่จะถึงจุดสูงสุดของห้วงอารมณ์ ความต้องการแตกกระจายออกมาเต็มฝ่ามือจนบางส่วนไหลลงมาตามง่ามขาเรียว เสียงหัวเราะแห่งความสุขปะปนไปกับเสียงหอบหายใจ ยอมรับว่าภาพลำตัวขาวที่้เปราะเปื้อนไปด้วยน้ำรักทำเอาอารมณ์ที่้เพิ่งดับมอดไปถูกจุดติดขึ้นมาง่ายๆ ยูคยอมซุกหน้าลงกับซอกคอคนตัวเล็กอีกครั้ง ประทับจูบลงไปแผ่วเบา

"อีโรติก​จัง อยากต่ออีกรอบเลย"
"ไหนว่าแค่นี้ไง"

มาร์คครางเสียงอ่อน ยูคยอมยิ้มกว้างที่ได้แกล้งคนรักให้หน้างอพอเป็นพิธี ก้มลงจูบที่ริมฝีปากที่เขาหลงใหลอีกครั้งและค่อยๆผละออกมาอย่างอ้อยอิ่ง

"ล้อเล่นครับ เดี๋ยวผมล้างตัวให้นะ"

มาร์คพยักหน้า ปล่อยให้คนตัวโตจัดการร่างกายตัวเองก่อนจะพากันออกมาจากห้องน้ำ
.
.
.
แถม

"World tour รอบหน้าเดี๋ยวก็แชร์ห้องกันอีกครับ"
"ใช่ ไม่ต้องห่วงนะครับ"
ไม่ต้องห่วงยูคยอม แต่ห่วงสวัสดิภาพของตัวเองนี่แหละ เฮ้อ...

-end-