โหย่วเชียนxอี้เอิน

‪"ทำไมล่ะ…ทำไมถึงไม่อยากอยู่ด้วยกันแล้ว?"

"ข้า…อ๊ะ"

โหย่วเชียนไม่ยอมปล่อยให้อีกคนได้พูดอะไรต่อ ยอดปทุมสีหวานกำลังล่อตาล่อใจให้ก้มลงไปสัมผัส ลิ้นสากไล้เสียไปตามฐาน ดูดดุนจนมันบวมเป่ง อีกข้างก็ใช้นิ้วเขี่ยจนแข็งสู้มือ

อี้เอินจิกเล็บลงกับผ้าปูเตียงด้วยความเสียดเสียว ตลอด 20 กว่าปีที่ผ่านมาชายหนุ่มไม่เคยมีประสบการณ์ในเรื่องอย่างว่ามาก่อน พอโดนปลุกปลั่นเข้าจึงรู้สึกง่ายกว่าปกติ โหย่วเชียนลากปลายลิ้นลงมาที่หน้าท้องแบนราบ หยอกล้อกับสะดือสวยก่อนจะก้มลงต่ำ ยกปลีน่องขาวอวบขึ้นมา จูบไล่ลงไปจนใกล้ส่วนอ่อนไหวเข้าไปทุกที

"ตรงนี้ของเจ้าน่ารักเหลือเกินอี้เอิน"

อดีตคณิกาหนุ่มใบหน้าเห่อร้อนด้วยความอาย ยิ่งยามที่ฝ่ามือใหญ่กอบกุมเข้าที่ส่วนแข็งขืนและจัดการรูดรั้งมันแรงๆอี้เอินยิ่งดิ้นพล่าน หายใจกระชั้นถี่ขึ้นตามแรงอารมณ์ จนในที่สุดคราบน้ำนมก็ปล่อยออกมาเต็มฝ่ามือใหญ่ มือเล็กเอื้อมลงมาหมายจะปิดส่วนน่าอายแต่โหย่วเชียนหาได้สนใจไม่ ปลายนิ้วสอดประสานเข้ากับมือนิ่ม ดันออกเผยให้เห็นช่องทางสีหวานที่ไม่เคยมีใครรุกล้ำปรากฏแก่สายตา…

"ท่านชาย…ฮึก"

อี้เอินสะอื้นหนัก น้ำตาเม็ดโตไหลกลิ้งลงมาตามแก้ม ทั้งชีวิตไม่เคยคิดว่าเลยว่าจะโดนย่ำยีศักดิ์ศรีถึงเพียงนี้ ความทระนงตนที่เคยมีหายไปหมดสิ้น แขนเรียวยกขึ้นมาปิดใบหน้าอย่างยอมจำนน สะอื้นฮักจนคนที่กำลังกระทำอย่างจาบจ้วงถึงกับชะงักงัน พร้อมกับสติที่เริ่มกลับมาทีละนิด

นี่เขาปล่อยให้ความหึงหวงครอบงำจนเกือบขืนใจอี้เอินไปแล้ว!?

"อี้เอิน คือข้า…"

โหย่วเชียนผละออกมาจ้องมองคนที่กำลังนอนอย่างหมดสภาพ ในยามนี้อี้เอินเหมือนลูกนกน้อยที่กำลังตัวสั่นเทาดูน่าสงสาร แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าร่างนวลบางที่ขึ้นสีแดงก่ำไปทั้งตัว เสียงหอบหายใจรวยริน กับดวงตาฉ่ำน้ำที่มองมาอย่างอย่างตัดพ้อ มันทำให้คนตรงหน้าดู…น่ารังแกขนาดไหน

โหย่วเชียนเบือนหน้าหนี ใช่ว่าจะมีเพียงอี้เอินที่เสร็จสมอารมณ์หมาย เขาเองก็รู้สึกจนตรงนั้นปวดหนึบไปหมด แต่เขาไม่อาจเอาเปรียบผู้เป็นอาจารย์ไปมากกว่านี้ ชายหนุ่มหยิบผ้าชุบน้ำมาทำความสะอาดคราบน้ำรักของคนตัวบาง ก่อนจะลุกขึ้นยืนเต็มความสูง ปลดเปลื้องอาภรณ์ชั้นนอกและคลุมมันลงบนร่างบอบบางที่นอนขดตัวเป็นกุ้งอยู่ในตอนนี้

"ข้าขอตัว"

พร้อมกับเสียงฝีเท้าที่ห่างไกลออกไปเรื่อยๆ อี้เอินปิดเปลือกตาลงอย่างเหนื่อยอ่อนจนกระทั่งผล็อยหลับไป

--------------------------------------------------------------------------------

อ่านแล้วอย่าเพิ่งปาข้าวของใส่โหย่วเชียนนะคะ 5555555555555